Weeshuis Neerbosch
Weeshuis Neerbosch
Aan de rand van Nijmegen daar waar de Neerbosscheweg overgaat in de A73 steekt een wit torenspitsje boven hoge oude bomen uit. In het monumentale kerkje is het Van ’t Lindenhoutmuseum gehuisvest. In 1863 besluiten J. van ’t Lindenhout en zijn vrouw om in een pand in de oude binnenstad van Nijmegen weeskinderen, waarvoor elders in Nederland geen plaats is, op te nemen. Al spoedig is het huis te klein. Als men achter het dorp Neerbosch een stuk grond aangeboden krijgt worden daar weeshuizen gebouwd.
Al spoedig is het huis te klein. Als men achter het dorp Neerbosch een stuk grond aangeboden krijgt worden daar weeshuizen gebouwd. De eerste huizen groeien uit tot een compleet dorp waar, aan het eind van de 19e eeuw zo’n 1100 kinderen wonen, naar school gaan en een ambacht leren. Elk nieuw huis, ook de kerk, wordt door de jongens o.l.v. hun leermeesters gebouwd, meubilair getimmerd, eten op de boerderij en tuinderij verbouwd, kleding, klompen en schoeisel gemaakt. Van de persen op de drukkerij rollen weldra de tijdschriften en boeken, almanakken en kranten. Als vaklieden verlaten de jongens en meisjes met hun “uitzetkist” Neerbosch om in Nederland maar ook in Amerika en Zuid-Afrika hun plaats te vinden.
De jongens Abraham, Daniël en Steven Karman hebben hier ook een Neerbosch kist gehad. Vanwege het vroeg overlijden van beide ouders zijn zij ingekomen in Neerbosch op 06-12-1912. Abraham vertrekt 06-11-1916 als koperslager naar Zevenbergen.
Daniël vertrekt 18-01-1917 naar Wissenkerke als schoenmaker en Steven vertrekt op 21-06-1920 als letterzetter naar Middelburg.
